Robert Indiana
Amerikaanse kunstschilder, 13 september 1929 te New Castle in de staat Indiana geboren als Robert Clark. Sinds 1978 leeft en werkt hij op Vinalhaven, een eiland voor de kust van Maine.
Robert Indiana ontwikkelde een persoonlijke Hard Edge schilderkunst met woorden, letters en symbolen. Hij wordt vaak Pop Art kunstenaar genoemd. Indiana baseert zich op beelden uit het dagelijks leven zoals verkeersborden, opschriften en reclameuitingen, speelautomaten en oude uithangborden. In dat opzicht is hij verwant aan de pop art, maar Indiana is meer persoonlijk betrokken bij zijn onderwerpen dan de meeste pop art kunstenaars. Letters en cijfers zijn voor hem betekenisvol. Ze vormen de sleutel tot communicatie. Zijn werk gaat over nationale en culturele identiteit. Een belangrijk thema van Indiana is dat van 'the American dream'. Hij probeert de maatschappij door codering te bekritiseren, door symbolen van de "American Dream" in woord en beeld om te draaien. Het meest bekend zijn zijn posters en objecten met het woord LOVE.
Biografie
Na zijn studie aan de John Herron School of Art Indianapolis, het Art Insitute in Chicago (1948-53), aan de Skowhegan School of Painting and Sculpture in Maine als ook aan het College of Art in Edinburgh, Schotland (1953/54) vestigde Robert Indiana (eigenlijk Robert Clark) zich in 1954 in New York waar hij een intensief contact had met o.a. hard edge schilder Ellsworth Kelly en beeldhouwer David Smith, Agnes Martin en James Rosenquist.
Robert Indiana werkt voordat hij popart-schilderijen ging maken op abstracte wijze. Hierbij baseerde hij zich op natuurlijke vormen. In 1960-62 vervaardigt hij een groep houten en metalen Hermes figuren met enorme fallussen. Ook maakt hij objets trouvés.
‘sign-paintings’
In de jaren zestig werd hij beroemd met schilderijen die bestonden uit woorden als "Love", "Eat" en "Die", warmee hij de Amerikaanse droom in simpele woorden samenvatte. Hij noemde zichzelf de "American painter of signs" (Amerikaanse schilder van tekens).
“Eat”
Samen met Roy Lichtenstein en Andy Warhol, met wie hij in 1964 aan de film “Eat” werkte, avanceerde hij tot een van de sleutelfiguren van de pop-art. In Eat zie je een man in een schommelstoel 36 minuten lang doen over het eten van een paddenstoel.

LOVE
Dan ontwerpt Robert Indiana een kerstkaart voor het Museum of Modern Art, die als ikoon de hele wereld over zou gaan. Op de kaart staan gestapeld vier letters die samen het woord LOVE vormen - hét symbool van de jaren zestig - waarbij de O een kwart slag is gedraaid.
Indiana, die zijn LOVE-ontwerp zag als een grafisch gedicht van één woord, zou nog vele tientallen jaren op die vondst variëren. Er werden metershoge beelden van aluminium en staal gemaakt, er kwamen schilderijen van, grafiek, ringen en reusachtige wandkleden.
Snel deed Indiana ook internationaal van zich spreken. Al in 1966 had hij zijn eerste solotentoonstelling in Europa, getoond o.a. in het Van Abbemuseum in Eindhoven, in het Museum Haus Lange, Krefeld en in de Württembergische Kunstverein, Stuttgart.
In 1968 was hij prominent met meer dan 20 werken vertegenwoordigd op de documenta 4 in Kassel.
De Amerikaanse posterijen gaven in 1973 een LOVE-postzegel uit, waarvan er 3.300.000 werden gedrukt.