Biografie van Nour-Edinne Jarram

Nour–Eddine Jarram (1956) kreeg in de jaren 90 bekendheid met zijn schilderijen waarin hij werken van Hollandse meesters vermengde met motieven uit de islamitische beeldcultuur. Zo kregen de heelmeesters op Rembrandt’s Anatomische Les bijvoorbeeld tulpen als hoofden. Daarna ontwikkelt hij in zin werk een eigen wereld met glooiende landschappen in verzadigde kleuren waarin figuren zijn verborgen. Het lijken beelden uit een droom of hallucinatie, in de plooi van een berg licht een gezicht op, een heuvel vormt de schouder van een man. Tijdens het tekenen wordt de ene vorm door de andere opgeroepen. Door de warme aardkleuren, diepe blauwen en de elegante, soms kalligrafische lijnvoering hebben de pasteltekeningen een onmiskenbaar niet westers karakter.

Jarram, opgeleid in Casablanca en later in Enschede, verenigt in zijn werk een abstracte vormtaal met meer verhalende en figuratieve elementen die steeds via een omweg in de voorstelling worden ingepast. Door een nieuw atelier in een landelijke omgeving van weilanden en bossen heeft hij in het afgelopen jaar het 17^e eeuwse Hollandse landschappen als uitgangspunt genomen voor zijn werk. Net als de 17^e eeuwse schilders past hij de landschappen aan aan zijn eigen behoeften. Hier en daar loopt een mannetje opgebouwd uit kalligrafische tekens door het landschap, een verwijzing naar Jarram’s eigen positie als Marokkaanse kunstenaar in de Nederlandse cultuur. Soms draagt hij ook een vlag mee waarop in plaats van een radicale islamitische slogan nu I Love Art staat.