Hans van Gestel

Rotterdam, 1947
De illustratieve schilderstijl van Van Gestel is in de loop der jaren strakker en zakelijker geworden. Steeds meer drukt hij zijn persoonlijke handschrift op de achtergrond. Voor dit werk is dat noodzakelijk. Hij kiest namelijk bekende emblemen, die uit hun context gerukt zijn, en plaatst ze hier op een voetstuk als onderdeel van een kunstwerk. Het brandgevaar-teken heeft hier geen enkele functie en wordt gepresenteerd om zijn beeldende kwaliteit en eenvoud, een manier waarop normaliter dergelijke beelden niet beoordeeld worden. In dit vierluik krijgen de  afbeeldingen een zekere ritmiek door de verschillen in lijnvoering en uitvergroting.