Bernard Remusat

Als geen ander weet Bernard Remusat (Aix-en-Provence, 1953) de prehistorische schilderkunst, zoals ontdekt in de grotten van Zuid-Frankrijk en het Spaanse Altamira, tot leven te wekken in een nieuwe wereld van abstracte composities en geologische structuren. In zijn atelier in Marseille drukt hij eigenhandig zijn grafiek, in de wetenschap dat hij elke fase in het creatieproces volledig in de hand heeft. In 1971 en 1972 volgde Remusat een opleiding aan de kunstacademie van Marseille om vervolgens nog vijf jaar aan de Amsterdamse Rietveld Academie te studeren. Op deze academies zijn hem vooral veel technische vaardigheden aangeleerd; de inspiratie voor zijn werk ontwikkelde zich al vele jaren eerder, toen Remusat diverse excursies maakte naar onder andere het dal van Merveille en de grotten van Pech-Merle, uit meer dan gemiddelde belangstelling voor de teksten en tekens die eeuwen geleden al aan het gesteente werden toevertrouwd. Waren het bezweringen, mededelingen of slechts decoraties? Deze vraag is wat Remusat blijft fascineren.
 

Op bijna wetenschappelijke wijze benadert Remusat zijn onderwerp, waarbij vorm, kleur en optische werking een grote rol spelen. Zijn carborundum etsen wekken als geen ander de illusie van het verhaal onzer voorouders, door water en wind geërodeerd, overgoten met de mystiek van duizenden jaren prehistorie. Door het bijzondere gebruik van kleur en pigmenten uit natuurlijke grondstoffen werkt het licht op het kunstwerk als ware het gesteente. Aardetinten als oker, rood, blauw en zwart karakteriseren het werk van Remusat; kleuren die hem tijdens de eerste excursies al fascineerden. Zijn werk vormt de brug over de tijdspanne die de prehistorie scheidt van dit era, spelend op de grenzen van ons bewustzijn.