Biografie van Corneille

Corneille, levensloop in Beeld

Corneille stond aan de wieg van Cobra. Na dit dynamische avontuur, waaraan al in 1951 een einde kwam, is hij zijn eigen weg gegaan. Toch heeft Cobra nog steeds betekenis voor hem, wat vooral te zien is aan de kinderlijke beeldtaal. In 1947, in Boedapest, kwam hij in aanraking met de surrealistische kunst en literatuur. Het surrealisme ontketende bij Corneille een nieuwe vrijheid van fantasie, zowel in woord als in beeld. Ook werd hij zich bewust van de invloed van het werk van Klee en Miró en dit leidde ertoe dat hij zelf lineaire kunst, waarbij het elementaire teken centraal staat, ging beoefenen.

In de jaren vijftig werkte hij veel met grijsvlakken en zijn werk heeft in deze tijd dan ook een somber en tevens abstract uiterlijk. De vormen zijn ontleend aan de geometrie of constructieve abstracte kunst. Thema's in die tijd zijn het landschap en de stad. Een reis naar Cuba, Zuid-Amerika en Mexico halverwege de jaren zestig betekende het keerpunt in zijn stijl. Corneille heeft geen verklaring voor deze ommekeer: "Het is gewoon gebeurd." Er kwamen weer kleur en beweging in zijn werk, waardoor het veel vrolijker werd, beïnvloed door de kunst van inheemse volksstammen. Zijn werk wordt figuratief en hij gebruikt motieven als vrouwen, vogels en bomen. Hier weerklinken de religieuze tradities samen met de persoonlijke identificatie van de kunstenaar met het personage van de vogel. De vogel symboliseert vrijheid (Corneille=kraai) en daarmee ook de vrijheid van de kunstenaar. Zo gaat het ook in zijn werk: Corneille maakt geen schetsen of plannen voor hij aan een schilderij begint. "Ik begin eenvoudig en het onderwerp doet er niet zoveel toe. Het gaat om de intensiteit."