Cemal Demir

Ankara, Turkije, 1961

Demir is dienstweigeraar en zodoende verbannen. Het algemene thema in zijn werk is zijn eigen verleden en zijn perceptie daarvan. In zijn werk onderzoekt hij zijn verleden, zijn ervaringen en zijn visuele wereld van een bepaalde afstand. Het gaat niet om de feiten op zich, maar vooral in de veranderingen in zijn manier van kijken ernaar.

De kunstenaar stoort zich niet aan technieken of stijlen. Hij wil daarin geen keuzes maken, omdat dat teveel beperkingen op zou leggen. Sommige werken of delen van werken vragen soms een andere aanpak of techniek, aldus de kunstenaar.
Hij werkt met hout, verf, pleister, video of computerbeelden. De meeste werken hebben geen titel. Cemal’s uitgangspunt is dat zodra een werk af is, het niet meer van hem is. De inhoud die het voor hem heeft, hoeft het niet voor een ander te hebben. Dus hij wil de toeschouwer geen beperking op leggen door hem met een titel een bepaalde richting in te duwen.