Antonio Bueno

Antonio Bueno in beeld (video)
Geboren in Spanje, 1918, maar leefde en werkte grotendeels in Italië.
Antonio Bueno is geboren op 21 juli. Hij is de zoon van Hannah Rosjanska en Javier Bueno schrijver en journalist correspondent in Berlijn voor de krant ABC van Madrid.
1940. in januari 1940 verhuist hij naar Italië met zijn broer Xavier en hun moeder. Reageren tegen het collegegeld voor een late-Cézanne-achtige type dat hij heeft ontvangen aan de Academie, neemt hij een belang in de technieken van de primitieve Vlaamse meesters en de surrealisten. Hij keert terug naar Zwitserland alleen wanneer Italië de oorlog voert, de kwestie te regelen van zijn militaire dienst bij het Spaanse consulaat in Genève.
1947. hij heeft relaties met schilders van de realiteit en De Chirico waarin hem onder de tien belangrijkste schilders bekend. Echter, Antonio Bueno zichzelf distantieert van De Chirico door middel van een brief gepubliceerd door L'Europeo in 1948.
Eerste uitnodiging Quadriënnale van Rome.
1956. tentoongesteld composities met klei pijpen, eierschalen en spoelen van bindgaren, die de critici omschreven neo-metafysische, op de Biënnale van Venetië.
1962. bevorderd een operationele vergadering tussen avant-garde schilders, muzikanten en dichters in Florence, en het volgende jaar, met hen, hij sticht de Gruppo ' 70; met P. Scheggi en P. Manzoni organiseert hij de eerste ooit Italiaanse tentoonstelling van monochroom schilderij: in de buurt van-abstracte foto's met behulp van de inprenting techniek. 1968. hij neemt deel aan de 34e Biënnale van Venetië met monochrome schilderkunst in reliëf en hij wordt gepresenteerd in de catalogus door de Sanguinet gedicht Musica Humana voor Antonio Basso.
Bovendien, neemt hij ook deel aan zesde jaarlijkse New York Avant Garde Festival.
1970. Hij verkrijgt het burgerschap en verhuist hij naar Fiesole.
1972. hij is docent aan de internationale Universiteit van kunst in Florence.
1984. hij ontvangt uitnodiging voor de veertig-eerste Biënnale van Venetië. Met een presentatie in de catalogus door Giorgio Di Genova, hij exhibites een grote selectie van zijn "D'après", enkele van de meest belangrijke schilderijen van zijn carrière. In juni neemt hij deel aan een overzichtstentoonstelling van de Pittori Moderni della Realtà in het arsenaal van Palazzo Vecchio, georganiseerd door de gemeentelijke overheid van Florence.
Hij sterft in Fiesole op 26 September 1984, na een kort ziekbed. In November wordt een grootschalige anthological Toon van zijn werken in Bologna in de Galleria Maggiore, gepresenteerd door Franco Solmi gehouden.